Als er in mijn werk als BIM engineer iets onduidelijk is dan kan je wel zeggen dat het de term “LOD” is. Zelfs over de afkorting is niet iedereen het eens. De één zegt “Level Of Development”. De ander noemt het “Level Of Detail”. Ik noem het zelf “Level Of Disorder”!
In de praktijk lijkt het soms alsof niemand echt zeker weet wat hij met de LOD in zijn project aan moet. Mijn klant zegt mij dat LOD 200 goed genoeg is voor zijn montage. In mijn beleving is het een model met daarin alleen de grote (stand)leidingen en/of hoofdkanalen. Niet echt ideaal om iemand de bouw mee in te sturen.
Onze verwachtingen en ideeën over het uitwerkingsniveau zijn dus niet gelijk.
LOD is nu een wollig begrip. Er zijn veel onderlinge interpretaties van de verschillende levels. Zowel adviseurs, opdrachtgevers en installateurs hebben elk een andere visie.
Om te weten welk LOD niveau de eindgebruiker nodig heeft zal je moeten weten wat hij met het project gaat doen. Er kan zomaar een groot verschil kunnen zitten tussen het benodigde LOD informatie niveau en het benodigde LOD van de geometrie. Daar is voor de afdeling calculatie een flinke besparing te vinden. Ze kunnen daardoor scherper aanbieden.
Wat de klant niet nodig heeft hoeft hij ook niet te betalen!
Als je geluk hebt mag je als BIM engineer aan de slag met een mooi BIM protocol en een duidelijk BIM uitvoeringsplan. Helaas is dat niet bij alle projecten goed geregeld. Het is tijd voor duidelijke afspraken.
Wat is jullie idee over de LOD levels? Zouden ze moeten worden gesplitst in LOD-i en LOD-g?
Laat je reactie achter in de comments!
